Waarom ik gestart ben met mijn blog, daar wou ik het nu eens over hebben.
Sinds 13 maand ben ik gepromoveerd van gewoon Siel naar Mama Siel. Wat ik geweldig ervaar en het is zowat een kinderdroom die voor me uitkwam maar eerlijk.. mama zijn wil in veel gevallen ook zeggen dat het heel eenzaam kan zijn. Ik probeer daar al een tijdje mijn weg in te vinden en heb daarvoor ook hulp ingeschakeld.
Door alles neer te pennen kan ik verscheidene zaken beter plaatsen en door deze zomer een verlies te moeten verwerken had ik het gevoel dat er openlijk zou moeten kunnen over gepraat worden. Ik hoorde van verschillende mama’s gelijkaardige verhalen waardoor we steun konden vinden bij elkaar. Na heel wat te schrijven in mijn notities besloot ik om het openbaar te zetten. Voor mij geen al te grote stap want dit was waar ik mee zat en ik sta enorm graag achter mijn mening.
De reacties die daaruit volgden waren zo leuk en raakten me echt diep waarna ik een boost kreeg om nog meer te pennen. Zelf heb ik geen behoefte om alleen maar rozengeur en maneschijn te posten, daar heeft niemand iets aan. Dus bij deze probeer ik zo eerlijk en puur mogelijk iets de wereld in te sturen.