Lukas is nu drie weken bij ons en O wat is dat een zalig mannetje! Ik geef hem uitsluitend borstvoeding en denk dat dit ook heel veel aan onze band samen doet. ‘S nachts vraagt hij om de 2 uur om eten waardoor er weinig goede blokken van slaap zijn bij mij dan en dat maakt dat de nachten echt wel heel pittig zijn. Overdag ben ik dan weer een zombie-mama.
Onze draai vonden we heel snel deze keer omdat we dit ook al voor de tweede maal doen. Billie is een superfiere zus en vraagt soms om hem te pakken in de zetel (na twee seconden is ze het alweer beu en dan duwt ze hem terug onze richting uit), kusjes krijgt hij ook op zijn hoofdje als ik hem eten geef. Hij kreeg al snel de naam “Nikash” van haar.
Ik ben twee en ik zeg nee
In september zal Billie twee jaar worden en ze laat meer en meer haar karaktertje naar boven komen (wat een lastige leeftijd!). Dat ze een eigen willetje heeft wisten we al maar nu sinds Lukas er is valt het nog harder op dat ze meer aandacht nodig heeft. We proberen die aandacht te verdelen en haar bij zoveel mogelijk te betrekken. Zo maakten we van Lukas zijn bad-momentje een echte familie aangelegenheid.
Wanneer Billie thuis komt van de crèche moet ze altijd wat stoom aflaten en laten we haar even bekomen (meestal door haar nog even in bed te leggen, daar kan ze beter haar rust terug vinden) die momenten zijn vaak heel lastig -voor ons dan- maar kleine broer geeft geen kick wanneer ze roept en schreeuwt.
Organisatie
We zijn nu een familie van vier + Pixie (onze hond) en Maurice (ons konijn) en dat vraagt om heel wat organisatie of ik kan zelfs reorganisatie zeggen. Het is weer wat zoeken en zo komen we nog meer te laat dan dat onze omgeving al gewoon was van ons. Elke keer beginnen we vroeger met inpakken en klaar te maken en toch slagen we er nog in om met schaamrood op onze wangen aan te komen. Ooit zal dat wel beteren zeker..